Hapi i parë në diagnostikimin e fertilitetit mashkullor. Kryhet pas 2-5 ditësh abstinence. Një analizë sperme teston tre veçori bazë të spermës:

Një analizë sperme normale çon në analizimin klinik të partneres femër. Një analizë sperme jonormale mund të përsëritet pas 15 ditësh ose deri pas tre muajsh. I gjithë procesi i maturimit të qelizave të spermës kërkon rreth tre muaj dhe vihen re luhatje normale (p.sh. për shkak të duhanpirjes, alkolit, stresit, etj.). Mundet që një analiza e spermës të korrespondojë me një cikël “jo të mirë” spermatogjenik. Nëse një analizë e dytë sperme tregon parametra anormalë të spermës, atëherë konfirmohet se mashkulli kontribuon në shkakun e infertilitetit.

Inseminimi intrauterin (IUI) është një trajtim fertiliteti që përfshin vendosjen e spermës së përpunuar, me përqëndrim dhe lëvizshmëri të optimizuar, direkt në mitër.

IUI mund të kryhet me ose pa administruar mjekime për fertilitetin. Krahasuar me marrëdhënien seksuale në kohën e duhur, IUI ka normë dy herë më të lartë shtatzënie.

Insiminimi intrauterin (IUI) u ofron pacientëve me infertilitet një opsion të thjeshtë, më pak invaziv dhe më pak të kushtueshëm për përmirësimin e fertilitetit.

Përpara se t’u ofrohet IUI, gratë duhet të kenë të lirë të paktën një tub të fallopit sipas diagnostikimit histerosalpingografik (injektim i një substance që krijon kontrast ngjyrash nga radiografia në mitër përmes cerviksit dhe tubave të fallopit).

Krioprezervimi i spermës (njohur zakonisht si banka e spermës ose ngrirja e spermës) është një procedurë për ruajtjen e qelizave të spermës. Sperma mund të përdoret me sukses pas ruajtjes së saj në gjendje të ngrirë. Për spermën njerëzore, ruajtja më e gjatë e suksesshme e raportuar është 24 vjet.[1] Ajo mund të përdoret për dhurim sperme, kur marrësi e dëshiron trajtimin në një kohë ose vend tjetër ose si mënyrë për ruajtjen e fertilitetit për burrat që i nënshtrohen një vazektomie apo trajtimi që mund t’u kompromentojë fertilitetin, si kimoterapia, terapia e rrezatimit ose kirurgjia.

Sipas studimeve të fundit, kur një çift nuk është në gjendje të konceptojë për një periudhe prej 3 vjetësh, shanset për të pasur shtatzëni vitin e ardhshëm janë më pak se 25%.

Cilësia e spermës, inflamacioni (p.sh. prostatitis, orkitis), dëmtimet gjenitale, anomalitetet kongjenitale (p.sh. hipospadias), kushte të tjera patologjike (p.sh. varicocela) ose ekspozimi në punë në mjedise me temperatura të larta, mund të ndikojnë në cilësinë e spermës.

Një test mjaft i dobishëm gjenetik që bëhet në klinikat IVF është testi i njohur si FISH (Hibridizimi Fluoreshent in Situ). Analiza FISH është një ekzaminim gjenetik për anomalitë gjenetike që japin informacion mbi kromozomet e spermës. Konsiston në përdorimin e disa sondave të ADN-së specifike të kromozomëve të spermës, etiketuar me flurokrome. FISH është një teknikë e përparuar që tani mund të lehtësojë vlerësimin e aneuploiditetit të spermës. Testi mund të jetë i dobishëm në rastin e dështimit të disa tentativave të përsëritura dhe/ose në rastin e embrioneve me cilësi jo të mirë.

Infertiliteti nuk është kryesisht problemi i gruas, siç besohet gabimisht. Vlerësohet se infertiliteti në gjysmën e çifteve është për shkak të një faktori mashkullor, që mund të jetë ose shkaku i vetëm ose i kombinuar edhe me faktorë femërorë. Pra, nëse një çift vuan nga problemet e infertilitetit, duhet të bëhet edhe vlerësimi i meshkujve për të parë nëse kanë probleme me infertilitetin.

Megjithatë, testimi i analizës së spermës që përdoret zakonisht në klinikat IVF duket i pamjaftueshëm për diagnostikimin e infertilitetit mashkullor. Në shumë raste, çiftet që kanë probleme me konceptimin japin rezultate normale nga testimet e analizave të spermës sa i përket përqëndrimit të spermës, lëvizshmërisë dhe morfologjisë. E megjithatë problemi mbetet. Në raste të tilla, analizat gjenetike që mund të zbulojnë anomalitë gjenetike mund të jenë ndihmë emadhe, duke përfshirë edhe diagnostikimin me vlerë të madhe klinike.

Testimi i fragmentimit të ADN-së është një test gjenetik që sipas mjekëve të fertilitetit shoqërohet me çdo pikë kontrolli të fertilitetit dhe në ndryshim nga analiza konvencionale e spermës, mund të dallojë spermën e meshkujve fertilë nga ajo e meshkujve jofertilë. Ky test mund të shpjegojë arsyen pse nuk jeni bërë ende prindër, pasi nivelet e larta të fragmentimit të ADN-së mund të pengojnë një shtatzëni të suksesshme pavarësisht nga lloji i trajtimit të fertilitetit që keni marrë. Nivelet e larta të ADN-së së dëmtuar lidhen me një serë gjërash, si infeksionet, duhanpirja dhe ekspozimi ndaj kimikateve toksike mjedisore.

TESE konsiston në bërjen e një prerjeje të vogël në testikuj dhe në ekzaminimin e tubulave për të parë nëse ka spermë të pranishme. Bëhet ose si procedurë e programuar ose koordinohet me marrjen e vezës tek partnerja.

TESE kryhet zakonisht në sallën e operimit me qetësues, por mund të kryhet edhe vetëm me anestezi lokale. Indi testikular kontrollohet më pas me mikroskop për praninë e spermës.

Pacientët zakonisht e ruajnë spermën gjatë kësaj procedure për IVF/ICSI të ardhshme.

TESA është një procedurë që kryhet për meshkujt që u është nxjerrë sperma për qëllime të IVF/ICSI. Bëhet me anestezi lokale në sallën e operimit ose koordinohet me marrjen e vezëve nga partnerja. Në testikul futet një gjilpërë dhe aspirohet indi/sperma. TESA kryhet tek meshkujt me azoospermi penguese (s/p vasektomi). Ndonjëherë, TESA nuk prodhon inde/spermë të mjaftueshme dhe nevojitet një biopsi e testit të hapur.